Hindistan derken Kore’ye geçiverdim. Geçtiğimiz yüz yıla baktığımızda Uzak Doğu ülkelerinin her alanda büyük bir kalkınma içerisinde olduğunu görüyoruz.
Çin, Hindistan, Japonya, Kore gibi ülkeler son 70-80 yılda ekonomi başta olmak üzere birçok alanda ABD ve diğer batı ülkeleriyle her alanda başabaş yarıştıklarını görüyoruz.
Hindistan uzay yolculuğunda “ben de varım” dedi. Geçtiğimiz haftalarda Ay’ın en zor alanı olan güney kutbuna iniş yaptı. Benim gördüğüm kadarıyla bu ülkelerin ortak özellikleri insanlarının çalışkan olmasıdır. Delicesine çalışıyorlar. Çalışmak onlar için adeta ibadet etmektir. Ayrıca eğitime çok değer veriyorlar.
2. Dünya Savaşı sonrası Soğuk Savaş yıllarında ilk sıcak çatışmanın yaşandığı Güney Kore - Kuzey Kore savaşı 1950 - 1953 yılları arasında 3 yıl sürdü. Çin, Rusya ve müttefikleri Kuzey Kore’yi, Amerika, Japonya, Türkiye gibi 21 müttefik ülke Güney Kore tarafında yer aldı. Her iki taraf da 600- 700 bine yakın asker öldü ve kayboldu. Toplam 3 milyon insan bu savaşta yok olmuştur. Bunun yaklaşık iki katı kadar da yaralı vardı.
Kore Savaşı’nda Türkiye 722 şehit verdi. Kaybolanlarla birlikte ABD’den sonra en çok kayıp veren ikinci ülke durumundaydı. Savaşın başından sonuna kadar toplam 14.939 Türk askeri Kore’deki Birleşmiş Milletler ordularında görev yapmıştır. Peki Türkiye neden bu savaşa katıldı? NATO’ya katılmak için. Bu savaş sürerken 1952’de NATO'ya tam üye olarak katıldık. Bugüne dek başımıza ne geldiyse ondan sonra geldi. 2. Dünya Savaşı’ndan sonra Japonya’nın ABD, Sovyet Rusya kontrolüne bıraktığı Kore’de bu kadar insanın kaybolduğu bu savaş da kazanan kim olmuştur? Hiç kimse kazançlı çıkamadı.
Kore Savaşı ile ilgili bu bilgileri gözden geçirmemin nedeni, Fethiye’nin ilk Kore Savaşına katılan Zeki Doğan Koreli büyüğümüz 95 yaşında, 30 Ağustos 2023 Zafer Bayramının 101. yılında Çarşamba sabah ebediyete intikal etti. Şehit ve gazileri çok olan bir ailenin ferdiydi. Zeki başta olmak üzere 5 çocuklu Çınarlar ailenin 2. kuşak üyesiydi.
Birinci kuşak kardeşler Osmanlı’nın savaştığı meydanlarda çatışmış, şehit düşmüş yada esir düşmüşler. Lakabı Çınarlar olan yörük ailesi bizim dedelerimiz gibi Karaman yörüklerinden, Osmanlı baskısından kaçarak, Torosların Teke yöresine gelmişler. Aile o günün zor koşullarını aşmak için önce Korkuteli, Pırnaz, Cavırdöndü üzerinden, Seydikemer’in köylerinden Söğütlüdere- Paşalı’ya gelmişler. Ovacık’ta tutunmaya çalışmışlar. Son olarak da Fethiye’nin Faralya Köyüne yerleşmişler. Çınarlar ailesinin birinci kuşağından Mehmet, Filistin Cephesinde savaşmış, esir düşmüş, esir kampından kaçıp kurtulmuş, Fethiye’ye dönmüş ve Milli Mücadeleye katılıp İstiklal Savaşı’nda yer almıştır. İkizi Ahmet İşkodra savunmasında savaşmış. Savaş sonrası Bergama’ya yerleşmiş. Mehmet, Kurtuluş Savaşında cephede savaştığı tarihlerde kardeşi Ahmeti Bergama’da tesadüfen bulmuş. Ailenin üçüncü bireyi Yemende şehit düşmüş.
Zeki Doğan, babası 1932 yılında ölünce, Fethiye’den Bergama’ya çocuğu olmayan Amcasının yanına verilmiş. Orada ilköğretim yıllarını geçirdikten sonra İzmir Buca Kızılçullu Köy Enstitüsüne yatılı olarak katılmış. Okulun son sınıfında hastalanmış. O yıllardaki verem salgınından nasibini almış ve okulu bitiremeden İstanbul Sanatoryumunda uzun süre tedavi gördükten sonra Fethiye’ye gelmiş. Askerlik çağı gelince Fethiye’den Güney Kore’ye ilk giden asker olmuş. Yine 1952 yılında Kore’den ilk gelen gazilerden olan Zeki Doğan Fethiye’nin girişinde Günlükbaşında törenlerle karşılanmış. Kore’den döndükten sonra Koreli soyadını almış. Önce Fethiye Belediyesinde, daha sonra SSK Fethiye Hastanesinin kurucuları arasında yer almış. Müdür yardımcılığı yapmıştır. Önceki dönem CHP ilçe başkanı Av. Ali Özgür Kullukçu başta olmak üzere çok değerli çocuklar yetiştiren saygın bir ailenin büyüğü olarak, 30 Ağustos sabahı askeri tören ile ebediyete uğurladık. Zeki Koreli gazimize Allahtan Rahmet diliyorum. Fethiyeli olarak kendisine, ailesine bu ülkeye ve insanlığa katkılarından dolayı teşekkür ediyorum.
1950’li yıllarda Türkiye ile aynı ekonomik, gelişmişlik düzeyinde olan Güney Kore 3 yıl savaş geçirmesine karşın bugün kişi başı 50 bin dolara yaklaşan gelir ve çağdaş eğitim politikaları başta olmak üzere birçok alanda dünyanın 9. sırasında yer alan bir ülkedir. Kişi başı geliri 9 bin dolara geriliyen Türkiye 22. sıraya gerilemenin nedenlerini daha çok irdelememiz gerekmez mi? ABD, NATO kuyrukçuluğu bizi bugünlere getirmede önemli katkıları yok mu? Tam bağımsız ve çağdaş bir Türkiye ülküsünden uzaklaştıkça geldiğimiz nokta budur.
Bu yazımı yazarken Filenin Sultanlarının mücadelesini izliyordum. Kızlarımız şampiyonluk kupasını kaldırırken müthiş bir övünç duydum. Bıraksalar Atatürk’ün kızları ve gençleri daha neler neler başaracaklar. Kutluyorum Türk Kadınını ve gençliğini.
Göcek
04.09.2023
YORUMLAR