Duyun Artık Muğlalıların çığlıklarını…
Bu halk, bu köylüler; devlete karşı tüm sorumluluk ve ödevlerini eksiksiz yerine getiren Muğla halkından söz ediyorum; koca bir şehrin çığlığını neden duymuyorsunuz?
Neden kulaklarınızı tıkayıp, sırtınızı dönüyorsunuz?
Oysa, bu Muğla halkı; ülkenin en güzel, en yeşil, en ormanlık yöresine yüzyıllardır sahip çıktı; bir dalına zarar vermeden...
Sizden bir kez yardım istediler, siz neden duymuyorsunuz?
Neden yok sayıyorsunuz?
En güzel sahillere sahip bu yöre halkı, on yıllardır bir tek koyuna, sahiline çökmedi? Bir tek çam ağacına kıymadı...
Bir tek hazine arazisini gasp etmedi.
Bir tek yaban hayvanına zarar vermedi...
Bir kez olsun, ormanı yakalım da, tarla açalım demedi...
Ağla yaylasından bir fotoğraf gördüm dün, çok canımı acıttı... Kadınlar, itfaiye hortumunu sırtlarına yüklenmişler, yokuş yukarı yangın yerine taşıyorlar. Seferberlik günlerindeki gibi...
Kadınlar, dağ başlarına sırtlarında hortum taşırken, bizim askerlerimiz nerede bizim?
Vatan Afganistan mı? Suriye mi, Muğla mı?
Biraz önce köylülerimle konuştum, köyün girişlerinde sabaha kadar nöbet tutuyorlarmış...
İş başa düştü diyorlar, yüz yıllarca koruduğumuz gibi yine koruyacağız...
Aşı Koyu'na girerken 35 Lira alıyorlar; ama buraları biz koruyoruz, diyorlar...
Bir şey daha, her yer yanarken, vur patlasın çal oynasın eğlenenler, denize girenler de var...
Hatta yangın altında hiç bir şey olmamış gibi restoranlarda yemek yiyenler...
Ne oluyor yahu?
Kim bunlar?
Biz yerimizde delirirken, bu duyarsızlar da kim?
Bugünler de geçecek, hiç kimsenin şüphesi olmasın! Geçecek ve bugünler de kim ne yapmış göreceğiz?
Yanan yerlerin takipçisi Muğlalılar olacak?
Göreceksiniz...
El mi yaman, bey mi yaman!
Şu saat itibariyle yangın Köyceğiz köylerinde...
Yanmaya devam ediyor, halk çığlık atmaya devam ediyor...
Fotoğraflar: İbrahim Uysal sayfasından alındı...
